Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Τα Λουκατζάρια : Εδω σε μενα μωρε παληκαρια δεν θα τα πειτε?

Σύγχρονα Λουκατζάρια στον Μεσενικόλα
Εκείνη την παραμονή των φώτων είχαμε μαζευτεί από νωρις στο καφενειο του σωτηρη ενα τσουρμο γυμνασιοπαιδα μα και μεγαλυτεροι απο μας , βλεπετε απο μερες ηταν κανονισμενο να μαζευτουμε παρεα μεγαλη για να γυρισουμε το χωριο και να τραγουδησουμε τα καλαντα των θεοφανειων στα σπιτια .Εκεινη την ωρα περιπου 7 το πρωι το καφενειο ηταν σχεδον αδειο και μονο καποιοι ...
τολμηροι γεροντοι ειχαν αψηφησει τον χιονια και απολαμβαναν τον πρωινο τους καφε!!
Οι στολές είχαν βρεθεί και ήταν έτοιμες από μέρες , ο χοτζιαρές (ψηλό σουβλερο κονοειδες καπέλο που φέρει στην κορφή μπαλόνια και το φοράει ο κουδουνοφωρος) το νυφικό της νύφης το κοστούμι του γαμπρου , οι φουστανέλες , το αρκουδοτόμαρο για το αρκούδι (Ενα παλιο τομαρι απο γιδα ηταν),τα κουδούνια ,ολα ηταν ετοιμα .
Ομως ο καιρος ειχε αλλη αποψη, τις δυο προηγουμενες μερες χιονιζε και το χιονι κοντευε τους εξηντα ποντους , εριχνε μεχρι αργα την προηγουμενη νυχτα .Τωρα ομως την θεση της συννεφιας ειχε παρει ενας λαμπρος ηλιος και ενας καταγαλανος ουρανος ,εκανε βεβαια πολυ κρυο και το ξεροβορι σηκωνε το χιονι στροβιλιζοντας το ετσι που εμοιαζε με χρυσοσκονη στις αχτιδες του πρωινου ηλιου!!
Παραγγειλαμε καφε , κανε καφε σωτηρη για ολους λεει του καφετζη ο λαμπρος. - Ελληνικους θα κανω , εγω αυτα τα φραπε και τα νες δεν τα ξερω .- Μωρε φτιαξε οτι θες αρκει καφες να ειναι!!!
Αναψαμε και τσιγαρο μιας και απ τους θαμωνες δεν υπηρχε κινδυνος να πεσει καρφωτη σε καμια μανα μας οτι καπνιζαμε , οσο για τον καφετζη ηταν δικος μας ανθρωπος!!!
-Ηρθαν οι καφεδες!!! Που θα πατε ρε πρωι πρωι για μπεκατσες η για παπια , καλαμπουρησε ο καφετζης ακουμπωντας τα φλυτζανια στο τραπεζι!!
Λεμε να ντυθουμε και να βγουμε για τραγουδι ρε σωτο ,του ειπα εγω τραβωντας μια γερη τζουρα καφε!!
Σύγχρονα Λουκατζάρια στον Μεσενικόλα
-Βρε ειστε παλαβοι , που να σπασετε τοσο χιονι που χει εξω ,πατε μου φαινεται φιρι φιρι να αρπαξεται καμια πουντα ,ειπε ο καφετζης και γυρισε στο ποστο του πισω απο τον παγκο!!
Αστα παιδια σωτηρη ,πεταχτηκε ο μπαρμπα λεωνιδας απο το γωνιακο τραπεζι ,αυτα ειναι νιατα και το αιμα βραζει ,που καταλαβαινουν ετουτοι απο χιονια κι απο βροχες!!!
-Τι θα κανουμε,θα παμε ?? αρχισαν την κουβεντα οι μεγαλυτεροι της παρεας!!
- Εε και βεβαια θα παμε , ηρθε η απαντηση απο τον δημητρη που ηταν μανα της καραβιδας σε τετοιες εκδηλωσεις , δεν ειμαστε απο χαρτι να λιωσουμε . Ειναι χρονιαρες μερες και ο κοσμος λαχταραει να ακουσει τα κουδουνια των λουκατζαραιων , να νιωσει πως ειναι γιορτες γι αυτο τελειωστε με τους καφεδες και βουρ στο κοινοτικο γραφειο να ντυθουμε . Οσοι δεν φορανε γαλοτσες να πανε σπιτια τους να βαλουν και εγω με κανα δυο ακομα που εχουμε ψηλες μεχρι το γονατο θα τραβαμε μπροστα να ανοιγουμε τορο !!!
Μετα απο κανα μισαωρο ηταν ετοιμη η πολυχρωμη παρεα. Ο θανασης τον χουτζιαρε και τις κουδουνες ζωσμενες στη μεση , ο μητσος αρκουδιαρης εζωσε με μια τριχια τον λιακο που εκανε το αρκουδι καθοτι ηταν και λιγο αγαθουλης , ο αναστασης γαμπρος, μονον ο φουκαρας ο γιαννης που ηταν μικροκαμωμενος και του λαχε να βαλει το νυφικο και να κανει την νυφη ειχε τους ωμους εξω!! Βρεθηκε λοιπον ενα λευκο ζιβαγκο μπλουζακι και το εβαλε απο μεσα εριξε και ενα παλιο μαυρο παλτο της μανας του πανω του και ετσι καπως συμαζευτηκε η κατασταση . <<Νυφη>> με μαυρο παλτο ,λευκο νυφικο ,ζιβαγκο και γαλοτσες δεν νομιζω να χεται δει ως τωρα!!!
Εγω φορεσα την φουστανελα, ενα χοντρο καλσον της αδελφης μου απο κατω και στα ποδια ενα ζευγαρι μαλινες καλτσες που ειχε πλεξει η γιαγια μου για τον πατερα μου να τις φοραει οταν εργαζονταν στο κρυο ,ειχα προβλεψει να αφησω και τις πιτζαμες μεσα απο τα ρουχα μου και ετσι που ειμουν φασκιωμενος σαν τον λαζαρο δεν κρυωνα καθολου !!
Ανηφωρησαμε λοιπον αφου χτυπησαμε καμποσες φορες τις κουδουνες να ακουσει το χωριο πως η μεγαλη παρεα των λουκατζαραιων ξεκιναει για τραγουδι να παμε πρωτα στις πανω γειτονιες για να χουμε κατηφορο στο τελος που η κουραση θα εκοβε τα ποδια !!
Το χωριο τωρα ειχε ξυπνησει για τα καλα , οι σομπες και τα τζακια καπνιζαν στους μπουχαριδες. Οι νοικοκυραιοι παλευαν να ανοιξουν δρομο μεχρι τους αχυρωνες για να ταιριασουν τα ζωα τριφυλλι και καρπο να φανε και οι νοικοκυρες που διωχναν το χιονι απο τις ρουγες μας υποδεχονταν με τα φαρασια στα χερια , αλλες παλι απορουσαν που ειχαμε το θαρος να κινησουμε μες στο χιονι και μαζι με τα γλυκα μας τραταραν και κανενα τσιπουρο να ζεσταθουμε!! Σε μια αυλη μαλιστα βρηκαμε τον νοικοκυρη ,τον μπαρμπα αντωνη να γδερνει το γουρουνι (Τα χριστουγεννα την παραμονη που τα σφαζε ολο το χωριο γεννουσαν οι γιδες του μας ειπε) και μας φιλεψε η γυναικα του τσιγαριδες και κοκκινο κρασι !!!
Καθε σπιτι με το δικο του τραγουδι . <<Γεια την υγεια σου αφεντη μου για την καλη χρονια σου ,να ζησεις χρονους εκατο και να του απερασεις >> .Αν το σπιτι ειχε μικρα παιδια <<Ενα μικρο μικρουτσικο του βασιλια τ'αγγονι >> και αν ειχε γραμματιζουμενους <<Γραμματικε γραμματικε και ψαλτη κι αναγνωστη>>. Στο δικο μου σπιτι τραγουδησαμε <<Παλικαρακι νιουτσικο με το στρυφτο μουστακι>> και γω καμαρωνα σαν γυφτικο σκερπανι καθ'οτι η αφεντια μου ηταν το παλικαρακι!! Βγηκε η μανα μου με ενα μεγαλο δισκο τηγανισμενα λουκανικα και κουραμπιεδες να μας φιλεψει και εριξε επιδεικτικα ενα πενηνταρι που ειχαμε συμφωνησει στο κουτι που μαζευαμε τα χρηματα για να το δω εγω και να βεβαιωθω οτι κρατησε την συμφωνια . <<Και του χρονου παιδια ,καλη χρονια και καλα μυαλα>> μας ευχηθηκε !!!
Αργοτερα συναντησαμε και καποια παιδακια του δημοτικου που ξεθαρεψαν κι αυτα και λεγαν γυρω γυρω στην γειτονια τους τα καλαντα!!!
Μ' αυτα και μ'αυτα κοντευε μεσημερι και μεις ειμασταν ακομα στα μαγαζια που τα αφησαμε να τραγουδησουμε γυρω στις δωδεκα για να 'ναι τα καφενεια γεματα κοσμο και ετσι να παρουμε γερο κομποδεμα . Τα ποδια ολονων ξυλιασμενα μα τα κορμια μας ηταν μουσκιδι στον ιδρωτα .Το σκηνικο του καιρου τωρα ειχε αλλαξει και ομιχλη κατεβαινε απο το υψωμα του <<Γαζη>> για να τυλιξει σε λιγο ολοκληρο το χωριο , η νυχτα προμηνυονταν παγερη ,θα <<εψηνε>> φιδια ο παγος που λεγαν οι παλιοτεροι!!
<<Αφηστε τα καλαμπουρια και τις βαρεμαρες και συνταρχατε , παρτε τα ποδια σας να παμε σε καμια δεκαρια σπιτια ακομα που απομειναν στον κατω μαχαλα και να τελειωνουμε , δεν μπορω αλλο ξυλιασαν τα ποδια μου>> ,παραπονεθηκε ο αναστασης. Κατηφορισαμε βαριεστημενα ,λιγο η κουραση και τα κρασοτραταρισματα λιγο του χιονι που τωρα εμοιαζε τοιχος αδιαπεραστος απ το νοτισμα εκαναν τα ποδια μας βαρεια κι ασηκωτα .
Λιγο πιο κατω απο το καφενειο του κυρ γιωργου στην κατω πλατεια περασαμε διπλα απο το χαμηλο σπιτακι της γριας της θωμαινας .
Χρονια χηρα η γρια ,ειχε χασει τον αντρα της σε μια εκρηξη που 'χαι γινει στο μαντεμι παλια τοτε που ακομα βγαζαν πετρα για να χτισουν τα σπιτια μεγαλωσε μονη της τα δυο παιδια της δουλευοντας μεροκαματο στα ξενα αμπελια μα τα παιδια μεγαλωσαν πηγαν να σπουδασουν ο ενας στη αθηνα κι ο αλλος στην πατρα καναν οικογενειες και ετσι απομεινε η γρια να κατοικει μονη της σε τουτο το χαμηλο σπιτακι !!
Της ειχε πει κανα δυο φορες ο μεγαλος γιος της να παει να μεινει μαζι τους στην ελευσινα οπου ζουσε τοτε μα η γρια δεν ηθελε να παει να γινει βαρος στο παιδι της ουτε να αφησει ερμο το σπιτι της, Να ερχεσται εσεις λευτερη μου να σας βλεπω του χε πει τοτε η γρια .Μην τον ειδατε ,κανενα τηλεφωνο μονο που και που , ο αλλος ο μικρος ειχε μπλεχτει με χοντρες μπιζνες και δεν ειχε χρονο για χωριο και τα τοιαυτα !!!
-Θα χτυπησουμε στης γριας ?? >> ρωτησα τον ανασταση που ηταν διπλα μου .-Σιγα μην ακουσει η γρια ,αποκριθηκε εκεινος ,υστερα που να βγει εξω γρια γυναικα με τοσο χιονι , ασε μην πεσει και εχουμε αλλα !! Ετσι παραλειψαμε το σπιτακι της γριας και συνεχισαμε για τα διπλανα!!
Δεν καναμε πεντε βηματα και η βαρεια ξυλινη αυλοπορτα ανοιξε τριζοντας πισω μας , το μαυρομαντηλοφωρεμενο κεφαλι της γριας ξεπροβαλε απο το ανοιγμα της πορτας!!
-Εδω σε μενα μωρε παληκαρια δεν θα τα πειτε? παραπονεθηκε η γρια !! Γυρισαμε και κοιταξαμε σιωπηλοι μην εχοντας τι να πουμε .-Σε ξεχασαμε βρε θεια ,εσπασε την σιωπη ο δημητρης ,να μας συγχωρεις ,γυρνατε μωρε παμε εδω στην γιαγια να την τραγουδησουμε!!
Εκανε πιο κει η θωμαινα και ολη η παρεα περασε μεσα στην αυλη , μονο ο θανασης που ειχε τον χουτζιαρε και τις κουδουνες εμεινε απ εξω γιατι θα βρισκε το ψηλο καπελο στο στεγαστρο της αυλοπορτας!!
-Αντε παιδια μου εγω η ερμη βγηκα το πρωι να παρω ξυλα για την σομπα και ακουσα τα κουδουνια στους πανω μαχαλαδες και ετσι πηρα σιγα σιγα το φτυαρι εκανα τορο και σας καρτερουσα.Δεν εχω κανεναν να μου ανοιξει την πορτα ,βλεπεται τα παιδια μου γιναν μεγαλοι και τρανοι μα ξεχασαν που εχουν και μια μανα πισω ,χρονιαρες μερες και δεν ακουσα μια λαλια στον δρομο .Ερχεται που και που η αριστεα η γειτονισα και λεμε καμια κουβεντα μα τουτος ο παλιοκαιρος την εκλεισε κι αυτην μεσα κι ετσι απομεινα μονη , μαγκουφα μεσα σε τεσσερεις τοιχους!!!
Μας συγκινησαν τα λογια της γεροντισας και θελησαμε να την ανταμοιψουμε λεγοντας καλαντα της ξενητειας!!
<<Ξενιτεμενο μου πουλι και παραπονεμενο
η ξενητια σε χαιρεται μα εγω εχω τον καημο σου
Να στειλω μηλο σεπεται κυδωνι μαραγκιαζει .
Να στειλω το δακρακι μου σ'ενα χρυσο μαντηλι>>
Δακρυα τρεχανε στα γερικα μαγουλα και το στομα της σφιχτηκε για να καταπιει εναν λυγμο που ανεβαινε σαν κραυγη απο τα στηθια της . Εμεινε για λιγο σιωπηλη, κι υστερα εφερε το χερι στην τσεπη της ζακετας της βγαζοντας ενα σφιχτοδεμενο μαντηλι . Ελυσε με αργες κινησεις το μαντηλακι και εβγαλε απο μεσα του ενα χιλιαρικο και κατι ψιλα σφουγκιζοντας με το μανικι του αλου χεριου της τα δακρυσμενα της ματια . Ετεινε το χαρτονομισμα προς το μερος του δημητρη!!
-Γιαγια δεν εχουμε να το χαλασουμε , της λεει ο μητσος χαμηλοφωνα ,εχουμε λεφτα στο κουτι μα τωρα που να το ανοιξουμε και υστερα δεν ξερω θα φτανουν να χαλασουμε το χιλιαρικο??
-Μα δεν στο δωσα γιε μου να μου το χαλασεις ολο δικο σας ειναι !!
Θεια τα λεφτα ειναι πολλα μηπως εκανες λαθος??
Ενοια σου παιδι μου και δεν εκανα κανενα λαθος τα ματια μου βλεπουν ακομα .Τι να τα κανω εγω τα λεφτα ενα ξερο κορμι ,παιρνω αυτην την συνταξουλα που μου δινουν ,μου φτανει και περισσευει , εβαλα και πεντε δεκαρες στην ακρη να βρουν τα παιδια μου και να με σαβανωσουν οταν ερθει η ωρα , τι να τα κανω τα υπολοιπα, που να τα χαλασω ?? Γυρναω μες στο σπιτι σαν την αφορεσμενη και μονη μου παρηγορια ειναι να βλεπω τις φωτογραφιες απ' τα εγγονια μου πανω απο το τζακι . Μια στο τοσο με θυμουνται και τα παιδια μου και παιρνουν κανενα τηλεφωνο στο καφενειο να ρωτησουν αν ειμαι καλα ,πως να μαι καλα?? Δεν αντεχεται τουτη η μοναξια ,ας με κοψει ο θεος καλυτερα να ησυχασω και και γω Γι αυτο σας λεω παληκαρια μου παρτε τα χρηματα σεις που ειστε νεοι και καντε ενα γλεντι τρικουβερτο κι αν θυμηθητε πειτε ενα βιβα για μενα την παλιογρια που παρα λιγο να μην μου χτυπησετε την πορτα σημερα του σταυρου!! Και του χρονου παλικαρια μου ,εγω δεν ξερω αν θα ζω μα ευχη και καταρα σας δινω να μην ξεχασεται ποτε τα γονικα σας ,σας μεγαλωσαν απο μια σταλια κοψιδι και σας φτιαξαν αντρες. Αχ αναστεναξε η γρια γυναικα ο ανθρωπος σαν γερναει πρεπει να φευγει απο τουτη τη ζωη γιατι γινετε βαρος στην κοινωνια .Καλο βραδυ τωρα παω μεσα γιατι θα αρπαξω κανενα κρυο και ποιος θα με κοιταξει>>
Ειδα την γρια να χανεται στο σκοτεινο ανοιγμα της πορτας σφαλιζοντας την γυρνοντας παλι στην καθημερινη μιζερη ζωη της .Φυγαμε και μεις προβληματισμενοι με οσα μας ειχε πει , συνεχισαμε πηγαμε σε ενα δυο σπιτια ακομα και επειτα το διαλυσαμε. Με τα χρηματα που μαζεψαμε εκεινη την μερα ( κοντα στις 2.500 δραχμες αν θυμαμαι καλα, πολλα λεφτα για την εποχη) οταν αργοτερα το επετρεψε ο καιρος καναμε ενα γλεντι με ψητα αρνια , μποζουκια και οινοποσια μεχρι πρωιας.Τον πρωτο μεζε που βγηκε τον πηγαμε στην γρια .Το καταχαρηκε η καημενη χιλιες ευχες μας εδωσε!!

Περασε ο καιρος εχει χρονια τωρα πολλα που η γρια αναπαυεται στο κοιμητηρι του Αη Λια ,οταν ειχε πεθανει εγω δεν ειμουν καν στο χωριο, και μαζι μ αυτην και αλλοι πολλοι χωριανοι πηραν αυτον τον δρομο που μια μερα αναποφευκτα θα παρουμε ολοι μας ,τα παιδια εκεινης της παρεας ειναι πλεον μεσηλικες οικογενειαρχες που απο αυτους μονο δυο τρεις καναν φαμελιες στο χωριο και ακομα λιγοτεροι γυρισαμε πισω να μεγαλωσουμε τα παιδια μας στον τοπο που μεγαλωσαν και μας οι γονεις μας .
Βλεπεις τωρα σπιτια να στεκουν σαν κουφαρια αδεια απο ζωη και να σαπιζουν στο ελεος του χρονου , επεσε και η σκεπη στο χαμοσπιτο της θωμαινας .Καποτε εκεινα τα χρονια ενας γεροντας μονολογουσε στο καφενειο <<Θα ρθει καιρος που θα ξεβρακωνεσαι μεσα στην μεση στην πλατεια και δεν θα ντρεπεσαι γιατι δεν θα σε βλεπει κανενας >> Και αυτοι οι καιροι ηρθαν.
Μεθαυριο ειναι παραμονη χριστουγεννων , πεντε -εξι παιδακια θα βγουν να πουν τα καλαντα και απο αυτα τα περισοτερα ειναι παιδια οικονομικων μεταναστων απο την αλβανια (παλι καλα που ειναι και αυτοι και κρατανε το σχολειο ανοιχτο στο χωριο μας ) και ετσι θα ακουσουμε παιδικες φωνουλες στην πορτα μας ,ομως μερες που ειναι καθενας απο μας ας ανοιξει την πορτα του διπλανου ,του γειτονα και ας του πει χρονια πολλα, ισως διπλα του να υπαρχει μια <<Γρια θωμαινα>> και να μην το ξερει και ακομα ισως να χει την αναγκη μας !!
Ας γινουμε λιγο περισοτερο ανθρωποι αυτες τις μερες !!!
Xristos Kataraxias

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου